Energetyka Prąd Zakres audytu energetycznego przedsiębiorstwa

Zakres audytu energetycznego przedsiębiorstwa

audyt energetyczny

Każdy audyt energetyczny, niezależnie od rodzaju i przeznaczenia powinien zawierać elementy umożliwiające dokonanie obiektywnej oceny zasadności realizacji usprawnień modernizacyjnych prowadzących do osiągnięcia efektu energetycznego i ekologicznego oraz niezbędne informacje i dane liczbowe umożliwiające ocenę oraz weryfikację wielkości tego efektu w wyniku zastosowanych środków poprawy efektywności energetycznej, jak również w zależności od uzgodnień z inwestorem, analizę ekonomiczną zalecanych usprawnień. Wymaga się, aby każdy audyt energetyczny zawierał kartę audytu energetycznego wg wzoru podanego w Rozporządzeniu w sprawie audytu efektywności energetycznej. Ponadto audyt powinien zawierać jednostronicowe streszczenie wykonawcze wyników audytów, zawierające, co najmniej następujące elementy:

  • podsumowanie i wnioski z oceny stanu istniejącego,
  • wskazanie podstawowych możliwości usprawnień i opis przeanalizowanych i zalecanych w audycie środków poprawy efektywności energetycznej,
  • podsumowanie podstawowych efektów energetycznych, ekonomicznych i ekologicznych wynikających z wdrożenia środków poprawy efektywności energetycznej,
  • opis aspektów istotnych z punktu widzenia efektywnej i sprawnej realizacji procesu inwestycyjnego, w tym informacje na temat potencjalnych, związanych z tym zaburzeń w procesie produkcyjnym.

Audyt powinien zawierać również tabelę zbiorczą uwzględniającą przedsięwzięcia rekomendowane, zgodnie z wzorem umieszczonym na końcu niniejszego opracowania. Tabela ta powinna być dołączona niezależnie w formie aktywnego pliku arkusza kalkulacyjnego.

Przy wykonywaniu audytu energetycznego należy kierować się odniesionymi do poszczególnych elementów audytu zasadami:

Opis i diagnoza stanu istniejącego i wyniki podstawowych pomiarów niezbędnych do wykonania obliczeń zawartych w audycie

Opis i diagnoza stanu istniejącego powinny zawierać informacje:

  • dotyczące przyjętych do dalszych analiz granic bilansowych,
  • niezbędne z punktu widzenia oceny możliwości technicznych i zasadności dokonania modernizacji audytowanego obiektu/urządzenia/instalacji,
  • służące ocenie i określeniu zakresu możliwych do wprowadzenia usprawnień,
  • służące ocenie wielkości zapotrzebowania na energię i emisję zanieczyszczeń do środowiska,
  • istotne z punktu widzenia dalszej oceny potencjału zmniejszenia zapotrzebowania na energię i zmniejszenia emisji zanieczyszczeń do środowiska w wyniku modernizacji,
  • istotne z punktu widzenia oceny efektów ekonomicznych planowanych działań.

Diagnoza stanu istniejącego, jeśli to konieczne ze względu na specyfikę przedsięwzięcia,obejmuje również wykonanie w ramach audytu pomiarów wielkości fizycznych i parametrów pracy audytowanego obiektu/urządzenia/instalacji związanych ze zużyciem energii.

Zasady określania bazowych wielkości zużycia energii i wskaźników oddziaływania na środowisko

Bazowa wielkość zużycia energii dotyczy stanu istniejącego przed modernizacją, określoną dla zdefiniowanych, standardowych warunków eksploatacji obiektów i jest wyrażona w jednostkach fizycznych energii końcowej na zdefiniowanej granicy bilansowej. Wielkość ta stanowi podstawę do określenia na podstawie obliczeń wielkości redukcji zużycia energii, redukcji kosztów energii i redukcji emisji CO2 w wyniku zastosowania wybranych środków poprawy efektywności energetycznej.

Bazowe wskaźniki oddziaływania na środowisko oblicza się na podstawie bazowych wielkości zużycia energii i wskaźników. Wskaźniki te określa się, jako iloczyn wielkości bazowych zużycia energii określonej dla poszczególnych nośników energii oraz właściwych im wskaźników oddziaływania na środowisko wyrażonych, jako wskaźniki emisji zanieczyszczeń. Wskaźniki te odnoszą się wyłącznie do zanieczyszczeń powietrza wyrażonych w ilości emitowanego CO2.

Analiza możliwości zwiększenia efektywności

Zaleca się, aby w audycie zostały poddane analizie dopuszczalne z technicznego punktu widzenia i racjonalnie uzasadnione możliwości usprawnień w zakresie zmniejszenia zapotrzebowania na energię we wskazanych granicą bilansową obszarach jej użytkowania. Analizowane przedsięwzięcia powinny być rozwiązaniami sprawdzonymi, powodującymi znaczący wzrost efektywności energetycznej, o udowodnionej skuteczności, określonej na podstawie ogólnodostępnych i/lub specjalistycznych opracowań branżowych, w tym w szczególności na podstawie dostępnego zbioru opracowań na temat najlepszych dostępnych technik (BAT) lub dostępnych w inny sposób baz danych na temat dobrych praktyk. Proponowane działania nie powinny dezorganizować realizowanych w przedsiębiorstwie procesów produkcyjnych, a jeśli jest to niemożliwe, w audycie powinna znajdować się jasna informacja na ten temat z oceną związanych z tym skutków.

Reguły wyboru przedsięwzięć modernizacyjnych

Wyboru przedsięwzięć modernizacyjnych dokonujemy z uwzględnieniem możliwych do realizacji przedsięwzięć usprawniających określonych na podstawie diagnozy stanu istniejącego. Dla każdego z usprawnień lub grupy usprawnień możliwych do wdrożenia oddzielnie określa się kolejno efekt energetyczny i ekologiczny oraz efekt w postaci łącznej redukcji kosztów wynikających z wdrożenia usprawnienia. Następnie dokonuje się uszeregowania analizowanych przedsięwzięć w kolejności zależnej od stopnia spełnienia zdefiniowanych w porozumieniu z właścicielem przedsiębiorstwa obiektywnych kryteriów.

Jako kryteria służące uszeregowaniu przedsięwzięć na potrzeby określania możliwych wariantów (zakresów) modernizacji mogą być wykorzystywane dowolne kryteria uzgodnione z inwestorem.

Wybór przedsięwzięć modernizacyjnych nie musi zależeć wyłącznie od wyników analizy ekonomicznej. Przy podejmowaniu decyzji o wyborze zakresu przedsięwzięcia należy również brać pod uwagę takie aspekty związane z modernizacją, jak:

  • wzrost wartości przedsiębiorstwa,
  • poprawa warunków pracy,
  • poprawa mikroklimatu i warunków użytkowania pomieszczeń,
  • wzrost jakości produkcji,
  • poprawa wizerunku przedsiębiorstwa z marketingowego punktu widzenia,
  • inne zdefiniowane w trakcie wykonywania audytu.

Zasady określenia efektu energetycznego

W najprostszym ujęciu efekt energetyczny wynikający z modernizacji instalacji stanowi różnicę w zużyciu energii dla stanów przed i po dokonaniu modernizacji obliczanym dla obu tych stanów wg podanych wcześniej zasad, jako bilans zapotrzebowania energii i jej nośników wyrażonych w jednostkach fizycznych na zdefiniowanej granicy bilansowej. Wybór zakresu modernizacji poprzedzony jest oszacowaniem efektów energetycznych dla poszczególnych przedsięwzięć usprawniających, dla których poza przypadkami, kiedy można odwołać się do istniejących standardów i wytycznych do wykonania audytów (i zawartej w nich metodyki obliczeniowej – patrz informacje w dalszej części opracowania) np. w formie rozporządzeń, obliczenia efektów energetycznych powinny być wykonane z zachowaniem zasad, wg których należy:

  • dokonać analizy przedsięwzięć zidentyfikowanych na etapie analizy możliwości usprawnień, w tym zastosowania różnych technologii i rozwiązań technicznych dla poszczególnych przedsięwzięć usprawniających,
  • podać i opisać źródła zaleceń (np. BAT, opracowania i normy branżowe, katalogi producentów, regulacje prawne, bazy danych przykładów dobrych praktyk, itp.),
  • opisać w sposób jasny wynikające z diagnozy stanu istniejącego założenia do obliczeń oraz podać informacje na temat źródeł danych i źródeł założeń do obliczeń efektów energetycznych i efektów ekologicznych,
  • opisać w sposób jasny metody obliczeniowe oraz źródła i podstawy metod użytych do obliczenia wzrostu efektywności energetycznej dla każdego z analizowanych usprawnień,
  • w jasny sposób zaprezentować metodykę obliczeń, odpowiednio opisać użyte wzory wskaźniki, współczynniki itp.
  • podać informacje na temat wykorzystanych programów komputerowych użytych w obliczeniu wzrostu efektywności energetycznej i wielkości oszczędności energii
  • w jasny sposób zaprezentować wyniki obliczeń i wnioski istotne z punktu widzenia wyboru rozwiązania najkorzystniejszego.

Obliczone oszczędności energii wyrażone są w jednostkach fizycznych kWh, MWh, GJ dla zdefiniowanego, standardowego rocznego okresu eksploatacji.

Określenie efektu ekologicznego

W ogólnym, praktycznym ujęciu efekt ekologiczny rozumiany jest, jako zmniejszenie ilości zanieczyszczeń wprowadzanych do środowiska w wyniku wdrożenia środków poprawy efektywności energetycznej, będących przedmiotem inwestycji. Efekt ekologiczny w postaci redukcji emisji CO2
(różnicę w całkowitej emisji CO wprowadzanego do środowiska) oblicza się, jako sumę iloczynów redukcji zapotrzebowań na energię pierwotną (określonych na podstawie audytu redukcji zapotrzebowań na energię końcową w poszczególnych obszarach audytu przemnożonych przez współczynnik nakładu nieodnawialnej energii pierwotnej dla danego nośnika energii), wyrażonych w jednostkach fizycznych na zdefiniowanej granicy bilansowej w podziale na nośniki oraz odpowiednich wskaźników emisji CO w obszarach objętych audytem przed modernizacją (emisja bazowa) i po wdrożeniu środków poprawy efektywności energetycznej (emisja docelowa) obliczaną w odniesieniu do zużycia energii końcowej na zdefiniowanej granicy bilansowej przemnożonej przez współczynnik nakładu nieodnawialnej energii pierwotnej dla danego nośnika energii (tabela nr 1, załącznik 5 Rozporządzenia w sprawie charakterystyki energetycznej) dla poszczególnych nośników.

Wykorzystywane do obliczeń dane dotyczące wartości opałowej oraz wskaźników emisji CO2 dla paliw wykorzystywanych w przemyśle należy przyjmować na podstawie danych publikowanych przez Krajowego Administratora Systemu Handlu Uprawnieniami do Emisji. Do wyliczenia efektu ekologicznego wynikającego z ograniczenia zużycia energii elektrycznej mierzonej na zdefiniowanej granicy bilansowej należy stosować wskaźnik emisji CO2 wyznaczony jako średnia arytmetyczna wskaźnika dla polskich elektrowni zawodowych.

Źródła: www.ekonometria.com.pl
www.pektowin.com.pl
www.ibp.com.pl

Podobne artykuły

plan

Blok gazowo-parowyBlok gazowo-parowy

Wydarzeniem rzutującym na przyszłość Elektrociepłowni „Gorzów” SA jest wybudowany i dnia 29 stycznia 1999 roku przekazany do eksploatacji blok gazowo – parowy. Wprowadzenie nowoczesnych rozwiązań technologicznych w elektrociepłowni to duży